Uiteraard controleer ik –vaak- of dat wat ik wilde publiceren, ook daadwerkelijk gepubliceerd werd en dat bleek ook voor wat betreft de jaren 1911 en 1912 wederom het geval. Dus niets weerhoudt me om met 1913 en daarna 1914 te gaan beginnen. Eerst weer een nieuw dossier gemaakt dat speciaal dient voor alles wat met 1913 en 1914 te maken heeft. Om een indruk te geven hoe zo een dossier er ongeveer, eigenlijk precies, uit ziet als een eerder verhaal afgerond werd, hieronder het dossier van 1911-1912.
Elke afzonderlijke afbeelding moet 1-voor-1 ge-upload worden in het site-builder programma en het is een redelijk tijdrovend karweitje om dat ook 1-voor-1 te doen. Het kan allemaal wel tegelijk in één keer, maar dan moet je wel eerst alle afbeeldingen klaar hebben staan voor die ene upload. Bovendien raak je de draad snel kwijt met je teksten die ook nog tussen alle afbeeldingen in geschreven moeten worden. En dus heb ik al lang geleden geleerd om het maar ouderwets 1-voor-1 te doen, dan heb je de meeste kans dat het allemaal zo wordt zoals je wilt.
1913 heeft weer eens een heel ander begin dan de vele jaren die we inmiddels samen door geploegd hebben. Ik heb het al vaak gehad over bijvoorbeeld alfabetische tafels die ineens vóóraan een –gedigitaliseerd- register verschijnen, in plaats van achteraan, zoals in de originele papieren registers. En dat er nette start-bladzijden bij elk nieuw register hoorden. Hoe het zo gekomen is, ik heb geen idee, maar de startpagina van registerjaar 1913 (en verder) is vervangen door iets wat ik nog niet eerder heb gezien.
Eerst een wat wijdere blik (▼) op hoe een ooit door mijzelf van Familysearch gedownloade map eruit ziet met diverse jaargangen akten erin. U kunt dan goed zien hoe vreemd die startbladzijden er uit zien. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit echt niet de originele startbladzijden zijn zoals de Dreumelse ambtenaar van de Burgerlijke Stand die ooit heeft toegevoegd aan het register. Déze startbladzijden lijken veeleer ontsproten aan de persoon die de akten heeft in-gescand en bij zich- of haarzelf gedacht heeft er nog een persoonlijk tintje aan vast te willen knopen. Wellicht bij gebrek aan de originele startbladzijden, maar of dit nu een juist alternatief is … ik vraag het me af.
In detail is nog beter te zien hoe slordig deze startbladzijden ogen.
Afbeelding no. 025 hierboven zijn de eerste 4 akten van het jaar 1915.
Afbeelding no. 037 hierboven zijn de eerste 4 akten van het jaar 1916.
Telkens met dezelfde DREUMEL & Overlijden stickertjes op het zwarte blad tussen de registerjaren in.
Dat kon met het jaar-stickertje natuurlijk niet, dus elk jaar een nieuw, slordig, handgeschreven, stickertje.
Zou het iets met de eerste wereldoorlog te maken kunnen hebben … die in 1913 nog niet eens begonnen was en ... waar NL trouwens niet aan meedeed!
… gebrek aan grondstoffen ??
Iets groter ...
En ziet u hoe schots en scheef al die tussenliggende akten -tussen deze zwarte per-jaar-openingsbladzijden- werden in gescand. Eigenaardig best wel, als je bedenkt dat dit de akten zijn waar iedereen, die daartoe aanleiding heeft, tot in lengte der dagen en jaren, zijn gegevens vandaan moet halen. Schandalig zelfs wel een beetje, om deze eerbiedwaardige akten zo respectloos de publiciteit in te gooien. Voorgoed ! Hartstikke scheef ...
► Ik had het Gelders Archief aangeschreven met de vraag of deze vreemde startbladen ook zo voorkomen bij de originelen in hun archief. Als antwoord krijg ik (21/7) deze reactie:
Beste heer van der Giesen,
De boeken met de overlijdensakten van Dreumel 1913, 1914 hebben geen beginbladen.
Het zijn boeken met kaft en de inschrijvingen beginnen meteen op de 2e pagina van het boek. Ik heb het vermoeden dat deze bladen bij het scannen/filmen zijn tussengevoegd.
Met vriendelijke groet, Jannette Grotenbreg, Afdeling Publiek
Een niet onaanzienlijk voordeel is dan wel weer dat de akten per vier op één scan werden samen gebracht, in plaats van, al vele jaren lang, slechts twee. Iemand heeft eens gezegd, dat elk nadeel ook een voordeel heeft en dat blijkt maar weer. Wat een wijs man was dat!
Vervolgens zou ik graag weer willen kunnen beginnen, of verder gaan, met het laten zien van een gesorteerde alfabetische tafel van alle overleden personen in 1913. Maar … geen tafel aanwezig!! Niet aan het begin en niet na afsluiting van het register. Het enige dat ik met zekerheid weet is dat er in totaal 33 overledenen zijn en dat ik per akte zelf handmatig bij kan houden hoeveel mannen, vrouwen en kinderen, in welke specifieke leeftijd-categorie, zijn overleden. Maar dat kan ik u helaas pas aan het eind van 1913 aanbieden.
Natuurlijk kan ik na elke akte van overlijden klakkeloos door gaan met de volgende … en de volgende … en de volgende. Maar toch is er genoeg reden om af en toe even stil te staan bij de evenementen die ouders of kinderen overkwamen, die direct te maken hadden met een persoon die kwam te overlijden. Neem deze akte van overlijden. Van Johanna Salet, dochter van Piet Salet en Johanna van der Sluijs, die in Dreumel komt te overlijden op 18 mei 1913.
Twee en twintig jaar jong is, toch bepaald geen leeftijd om al te overlijden. Uiteraard weten we de oorzaak van dit overlijden niet, maar er viel me nog iets anders op. Toen ik deze akte ook kopieerde in de persoonlijke dossiers van haar ouders. Natuurlijk staan die mappen op naam netjes onder elkaar gesorteerd en dan zie je dit …
Hetgeen betekent dat dit ouderpaar al twee dochters hebben gehad en hebben moeten begraven, die ze ook Johanna hadden genaamd.
En dan in 1913 ook de derde! (DA = Doodakte). Wat een drama’s, drie zowaar.
De DA (Doodakten) staan telkens links van de geboorteakten van de drie Johannas Salet.
De overlijdensakte van Antonius Johannes van Rhijn, die in Dreumel overlijdt op 21 juli 1913.  | Tja, dan is plotseling het enorme nadeel dat je wèl akten van overlijden hebt, die je wilt en gaat verwerken, maar … geen akten van geboorten meer hebt, recenter dan 1912. De Dreumelse geboorteakten gaan digitaal namelijk niet verder dan 1912.
Voorheen kopieerde ik dan een akte van overlijden in een persoonlijk dossier van een overleden persoon, waar zijn of haar geboorteakte -vermits geboren in Dreumel- al in aanwezig was. Maar dat kan ineens niet meer als personen in of na 1913 werden geboren. Dan wordt er weliswaar en uiteraard een nieuw persoonlijk dossier aangemaakt, waar dan alleen de akte van overlijden in kan worden geplaatst.
Ik heb wel een idee wanneer de 10-jarige Dreumelse geboorteakten van 1912-1922 digitaal ter beschikking zullen komen, maar veel eerder dan 2025 verwacht ik die zeker niet. Die van 1902-1912 kwamen in 2015 eindelijk ter beschikking.
(N.B.: Voor akten van de Burgerlijke Stand geldt een wettelijk vastgelegde 'tijdelijke' geheimhoudingsplicht. Geboorteakten mogen pas openbaar gemaakt worden na 100 jaar, huwelijksakten na 75 jaar en overlijdensakten na 50 jaar.) |
Op 27 juni 1913 overleed ook al een zoon (Hermanus Johannes) van Johannes van Rhijn en Wilhelmina de Vree. Hij was 20 maanden ‘oud’.
En daarmee was de ellende nog niet over, met name niet voor Johannes van Rhijn.
 | Zijn vrouw, Wilhelmina de Vree, overlijdt op 6 augustus 1913.
Drie overledenen binnen anderhalve maand. Verschrikkelijk.
Ik heb er lang naar gezocht, maar rond en gedurende 1913 zijn geen epidemieën in Nederland bekend, die verantwoordelijk zouden kunnen zijn geweest voor o.a. deze drie overledenen in één gezin. |
Bleven over : Johannes van Rhijn en zijn twee resterende kinderen (anno augustus 1913)
Het aantal overledenen bepaalt min of meer hoeveel opvallende akten er verwerkt worden in deze verhalen. Min of meer ... want uiteraard is het ook zeer goed mogelijk dat er veel verhaald kan worden over, in verhouding met vorige jaren, weinig of minder akten. Dat was in 1913 niet echt het geval en dus rest mij om u de koele cijfers te laten zien die normaal in een alfabetische tafel verwerkt zouden zijn en zichtbaar in het gedigitaliseerde register:
Mooi, weer een jaar verwerkt. Ik ga dit jaar aanstonds weer publiceren en zal de tijdelijke Under Construction koe weer zichtbaar zijn voor wat betreft het jaar 1914. Ik heb de akten van dat jaar nog niet bekeken, maar het is niet onwaarschijnlijk dat 1914 rond volgende week ook gereed zal zijn om de openbaarheid aan te kunnen.
Dat wil zeggen, als de 1914-werkzaamheden niet onderbroken worden door ontwikkelingen, die te maken hebben met twee andere verhalen waar ik al heeeel lang mee bezig ben. Eén van die verhalen gaat over mijn huidige werkgever (Damen Shipyards in Gorinchem). Dat bedrijf bestaat dit jaar 90 jaar en die periode heb ik geprobeerd weer te geven in een, zelfs voor mijn begrippen, erg lang relaas, met heel veel prachtige foto's en afbeeldingen, van toen tot nu.
Dat verhaal wordt bijna dagelijks aangevuld met de nieuwste ontwikkelingen, die plaats vinden bij dit wereldwijd opererende bedrijf, met ongeveer 30 vestigingen in de wereld en rond de 9000 werknemers. Uiteraard besteedt het bedrijf zelf ook uitgebreid aandacht aan dit jubileum en daaruit voortkomend hebben ze een mooie website gepubliceerd, die u kunt bekijken als u HIER op klikt.
Publicatie van mijn verhaal is geheel afhankelijk van de goedkeuring die ik daarvoor hoop te verkrijgen van de Damen familie, die uiteraard het beste kunnen beoordelen of ik mijn verhaal, of delen er van, mag publiceren. Ik wacht in grote spanning af en hoop te zijner tijd deze toestemming te verkrijgen. Ik laat u de allereerste afbeelding graag zien waar het complete verhaal mee begint. De aanvoerder en eigenaar van Damen Shipyards, Kommer Damen:
Het tweede verhaal is weliswaar in concept klaar, maar daar zou nog heel veel aan toe te voegen kunnen zijn, als een cruciaal document eindelijk eens in gescand zou kunnen worden. Al in februari 2017 maakte ik afspraken met een bedrijf die dat document verantwoord in zou kunnen scannen, maar ... bij chronische afwezigheid van dat document, moest alles helaas weer afgeblazen worden. Ik ben geheel afhankelijk van derden en zelfs vierden die dat document ter beschikking zouden kunnen stellen en zolang als dat niet gebeurt ...
18-07-2017: Zo, die grote koe kan weer klein gemaakt worden, want de 'constructie' kon inmiddels worden afgesloten en alle verhalen die 1914 kenmerkten, heb ik elders verzameld en kunnen niet wachten om hier geprojecteerd te worden. Daar gaan we wederom, ik heb er zin in ... veel verhalen, te vertalen naar publiceerbaar materiaal, waren er zowaar ...
 | Ook dit jaar … geen alfabetische tafel met vermelding van alle overledenen. Maar het blijken er 48 te zijn. Nota bene 15 meer dan in 1913. Opvallend, of was alleen 1913 opvallend met ‘slechts’ 33 overledenen?
Zie het tabelletje en oordeelt voor uzelf. (* Meer of minder … dan het voorafgaande jaar).
|
Grappig, maar ook zeker interessant hoe gebeurtenissen die al eerder, in een andere context, werden beschreven, op een gegeven moment, nu in 1914, terug komen.
Lang geleden schreef ik eens een verhaal over de onderwijzers in Dreumel en heb destijds geprobeerd zo volledig mogelijk weer te geven over het komen en gaan, en soms ook blijven, van grote groepen leraren en leraressen. Het was een constant komen en gaan en je kon nauwelijks een krant van weleer open slaan of er werd door de Dreumelse gemeente geadverteerd met vacatures voor deze vakmensen. Er was, zo leek het, een doorlopend chronisch tekort aan deze vakkundigen. Geen al te groot wonder, want, weest nu eerlijk, welke leraar of lerares zat nu met samen geknepen billen te hopen op een lang verblijf in die wereldmetropool Dreumel?!
Maar sommigen werden desondanks toch gedetacheerd in onze gemeente en zowaar, een enkeling, zoals Johannes van Langenhorst, ontmoette, en werd verliefd op, een rasechte Dreumelnares, Cornelia Berdina Verschuren. Ze besloten zelfs gemeentelijk te trouwen en dat gebeurde op 10 februari 1892.
In mijn eerder geschreven relaas over onderwijzers en onderwijzeressen, wordt ook Johannes Langenhorst genoemd en er was zelfs een krantenbericht over hem, dat ik in dat verhaal laat zien:
In 1891 wordt hij voor gedragen om hoofd der school in Beers te worden. Ik weet niet of hij deze functie heeft geaccepteerd, maar dan zou hij even terug hebben moeten komen naar Dreumel om hier in 1892 te trouwen. Delpher.nl (klik op de naam) er nu nog maar eens op nageslagen:
Maar het is niet te achterhalen of Langenhorst deze functie nou accepteerde of niet. Ik denk haast van niet, want in 1914 … overlijdt hij op 3 januari. Te Dreumel ! Hij laat een vrouw en drie (in Dreumel geboren) kinderen na.
Het zal niet zo zijn … zijn vader is schipper en het verklaart direct hoe het toch komt dat Rutgerus Theodorus Stensen zo ver van huis overlijdt. In Roosendaal en Nispen (NBr.), op 16 januari 1914. Hij werd geboren in Herwen, waarvan ook geen geboorteakte digitaal beschikbaar is helaas. Maar nog wel zijn Roosendaal & Nispense akte van overlijden.
Er zijn tal van zaken in het leven van een mens die dat mens erg graag van tevoren zou willen weten, zodat hij of zij er een daarop gebaseerd en goed gefundeerd besluit zou kunnen nemen. Maar aangezien we niet en nooit in de toekomst zullen kunnen kijken, zal dat een utopie blijven en nemen we besluiten slechts geënt op de feiten die we vandaag de dag kennen en zo goed mogelijk trachten in te schatten.
Ik zou, ver vooruitlopend op het beginnen met het registreren van akten, die akten al ruim van tevoren allemaal kunnen bekijken, zodat ik te weten zou kunnen komen wat me te wachten staat. In dit geval hèb ik die mogelijkheid uitdrukkelijk, maar maak er, net zo uitdrukkelijk, bewust geen gebruik van. Dat levert per vers omgeslagen registerbladzijde dan heel vaak een interessante verrassing op, die je niet verwacht zou hebben. Zoals deze akte van overlijden:
Inderdaad, een dochter van –op 3 januari j.l. overleden- onderwijzer Johannes Langenhorst en diens vrouw Cornelia Berdina Verschuren. Margaretha Anna heette deze dochter en de andere dochter van dit echtpaar heet Anna Margaretha, die in 1896 wordt geboren. In Dreumel!
Theodora Ariëns trouwt eerst met Gerrit de Keiser, op 10 mei 1876. Theodora is geboren in Appeltern, op 11 januari 1835 en is 'al' 40 jaar oud als ze met Gerrit de Keiser trouwt. Een (zo) lang (mogelijk) en (zo) gelukkig (mogelijk) leven, en (zo mogelijk) een aantal kinderen, zullen ze met elkaar gewenst hebben.
Maar dat verliep geheel anders.
 | Op 14 november 1888 overlijdt Gerrit de Keiser, te Dreumel.
Hij en Theodora Ariëns hebben nog geen kinderen.
Er gaan een aantal jaren voorbij, en op 10 februari 1897 besluiten zij en Willem van Haaf in Dreumel te willen gaan trouwen ▼. Theodora is inmiddels 62 jaar oud en Willem 44. |
Theodora Ariëns overlijdt zelf 6 jaren na haar tweede huwelijk, in Dreumel, op 5 mei 1903 (▼). 68 jaren oud. (Red.: Ik heb de huwelijksakte in twee helften gedeeld en die twee helften naast elkaar geplaatst. Zo neemt de akte minder ruimte in beslag en is de web-pagina van links naar rechts bestreken).
En haar weduwnaar, Willem van Haaf overlijdt te Dreumel, op 3 maart 1914 (▼). Hij, èn Gerrit de Keiser èn Theodora Ariëns bleven allemaal kinderloos. Geen kinderen (kunnen/willen?) krijgen is triest, vooral omdat het/ze toch de ultieme bekroning(en) van je samenzijn symboliseert/-seren (Voor mij althans).
 | Ik tref deze prachtige afbeeldingen aan in de persoonlijke dossiers van Gerardus Wilhelmus Boumans en Maria Johanna Quint. Ik heb er, lang geleden, niet bij vermeld hoe ik aan deze afbeeldingen ben geraakt. Maar het zou me geenszins verbazen als ik die van Wim Boumans heb ontvangen, gedurende de lange periode dat Wim en ik af en aan communiceren over wederzijdse genealogische hobbies. Ze zijn ook opgenomen in het mooie verhaal van Grad Boumans, dat te lezen is onder de titel ‘Die Stadsen’ op de website van Tremele.nl. Links Willem Boumans en rechts Marie Quint. De roepnamen van Gerardus Wilhelmus Boumans en Maria Johanna Quint. De ouders van Wilhelmina Elisabeth Boumans, die al op 8-maanden jonge leeftijd, in Dreumel, (▼) komt te overlijden, op 17 april 1914. |
Een kaartje gedrukt in 1866 door uitgeverij Hugo Suringar uit Leeuwarden. Gevonden, op zoek naar de Hof van Delftse overlijdensakte van Adriana Kuijpers, die op 11 juni 1914 daar overlijdt. Erg helaas gaan de digitale akten van overlijden van Delft niet verder dan … hoe is het mogelijk … 1882. Trouwens, hetzelfde geldt voor de huwelijks- en geboorteakten. Vreemd zeg! Dus moet ik -vooralsnog- volstaan met slechts haar Dreumelse akte van overlijden, die opgesteld werd na de ontvangst van een uittreksel uit het dodenregister vanuit de gemeente Hof van Delft.
Maar … ("die zoekt zal vinden") ... al zoekend naar een reden waarom de digitale akten van de gemeente Hof van Delft (op Familysearch.com !) niet verder gaan dan 1882 … kom je op de site terecht van www.collectie-delft.nl (klik op ...) en … zowaar:
Een tweede prachtvondst zal mogelijk bij velen van u al overbekend zijn, maar ik kan me niet herinneren dat ik deze (site : https://www.atlasenkaart.nl/kuyperkaarten.php (Klik op) al eerder was tegen gekomen. De uitgever van dat kaartje van het Hof van Delft heeft veel méér uit gegeven. Onderandere de Kuyperkaarten, die door Jacob Kuyper (tussen 1865 en 1868) werden samen gesteld en allemaal door deze uitgeverij werden uitgegeven. Waaronder ook een prachtige kaart van Dreumel ▼.
Aangezien op deze website staat dat niets van die site overgenomen mag worden … heb ik zojuist (16/7) de webmaster van die website per mail verzocht om zijn toestemming voor plaatsing van deze bovenstaande afbeeldingen en beschrijving van Jacob Kuyper.
Ik heb een aantal dagen later nog geen reactie van hem mogen ontvangen, maar geduld is een schone zaak. Onderwijl laat ik bovenstaande maar gewoon staan.
Bron: Genealogisch overzicht van de familie van (de) (C) Koolwijk van 1664 tot heden door Piet en Evert van Coolwijk.
Alle persoonlijke dossiers staan in twee mappen. Bij elkaar 9397 + 349 = 9746 mappen, propvol met informatie (41250 bestanden in die mappen) over alle personen die ik in alle Dreumelse –en nog een paar andere- akten en relevante documenten ben tegen gekomen. Maar geen enkele herkenning in al die mappen van Johanna Beenen, die in Dreumel overlijdt op 9 juli 1914.
Geen herkenning op haar achternaam, maar ook niet van haar ouders (Johannes Beenen en Hendrika Schrijvers), noch op die van haar beide echtgenoten (Frederik Pluim en Hendrikus Jansen). Ik heb dus (na een aantal andere tussendoor) de 9764-ste map voor haar moeten aanmaken, met daarin opgenomen nu alleen haar Dreumelse akte van overlijden.
Mocht er al een familie-relatie bestaan, dan zou het heel wellicht kunnen zijn dat die er was met ene Wouter Beenen, die ik, al zoekend, tegen kom als getuige bij het huwelijk van Johannes de Jong & Grada Cornelia van Avezaath, op 13 april 1894 in Appeltern. Deze trouwakte maakt deel uit van het gedetailleerde verhaal van Willem hol op de site van Tremele.nl: ‘De Vijf Gebroeders De Jong en hun gezinnen’. Op die site: Onder linker menukeuze ► Beroepen ► Schipper ► Broer 2: Johannes.
Toch blijkt Johanna Beenen in het geheel geen onbekende te zijn in Dreumel en omstreken. Het Gelders Archief verstrekt de volgende informatie over haar:
1: Haar huwelijk op 21 oktober 1876 met Fredrik Pluim, te Driel.
2: Het overlijden van Frederik Pluim, op 9 juni 1898, te Heerewaarden.
3: Haar overlijden, zie akte hierboven, te Dreumel.
Alhoewel ik me er goed van bewust ben dat het nauwelijks/niet relevant is voor het verhaal over Dreumelse akten van Overlijden en het verhaal daarover gedurende 1914, kan ik er niet aan ontkomen om door te willen blijven zoeken tot ik hopelijk een relatie heb kunnen vast stellen met de eerder genoemde Veerman Wouter Beenen, die woonachtig was in Maasbommel. Dat zou dan bijvoorbeeld een broer kunnen zijn geweest van de vader van Johanna, Johannes Beenen. Die op 4 juli 1850, te Driel, aangifte doet van de geboorte van Johanna. Zijn vrouw is Hendrika Schrijvers :
(Vergeving, maar ik stop er voor deze avond mee, het is 27 graden (Celcius) om 21.00 uur in m'n woonkamer en ook de op z'n hardst draaiende ventilator kan daar nauwelijks iets tegen doen, behalve de warme zwoele vochtige lucht hard laten circuleren. Ik wacht even af hoe het morgen is).
Gelukkig, 1 dag later, 't is beter. Gaan we weer ...
Ik heb nog wel gegevens kunnen vinden, op de site van het Gelders Archief, over zowel Wouter als ook Johannes Beenen. Heel even dacht ik het gezochte gevonden te hebben, maar … Johannes Beenen, vader van Johanna, was, volgens deze gevonden data, DRIE jaar oud toen Johanna in 1850 werd geboren. Vooralsnog kan ik de goede informatie helaas niet vinden. En daar laat ik het even bij.
Deze Wouter (►) zou trouwens nog best de getuige hebben kunnen zijn op die eerder genoemde huwelijksakte (De Jong / v. Avezaath).
De trouwakte meldt dat Wouter Beenen toen (1894) 48 was en dat komt aardig in de buurt van dat jaar minus zijn geboortejaar. |  |
 | Ik heb u nog niet bijgepraat over de staat van ontwikkeling die inmiddels (uurtje geleden) heeft plaats gevonden met betrekking tot het probleem dat ik met mijn database programma Access had. Dat weigerde verder om hyperlinks aan te maken, daar waar dat nodig was en waar ik er al 13.789 (zéér ruwe schatting) van heb aangebracht in die database. Dàt specifieke probleem kon ook niet opgelost worden, zeer waarschijnlijk vanwege de enorme omvang van alle data (60 Gb) die Access eerst in het geheugen moest verzamelen voor er een hyperlink aangebracht kón worden. Maar het probleem werd toch via een andere weg opgelost. Namelijk door Shift ingedrukt te houden, terwijl ik met de rechter muisknop op een bestand klik om het optie-menu op te laten komen. Door Shift in te drukken wordt er één optie extra zichtbaar tussen die opties en dat is … ‘Als pad kopiëren’. Exact de optie die ik nodig had. Dat pad naar het bestand wordt dan gekopieerd en kan ik 1-op-1 toevoegen aan mijn database. OPGELOST !! Een andere route, maar leidend naar exact hetzelfde doel. Niet veel meer of minder werk, dus zeer acceptabel. Na dit verhaal van 1914 afgemaakt en gepubliceerd te hebben, zal ik dus eerst mijn database bij gaan werken met data die ik vanaf halfweg 1912 niet bij heb kunnen werken. Toch minstens een paar dagen werk, schat ik in. Maar ik ben blij dat ik weer verder kan met wat ik altijd al gedaan heb. Hyperlinks aan mijn database toevoegen naar elke individuele akte in mijn persoonlijke mappen. |
De akte van overlijden van Maria Stensen, die in Dreumel overlijdt, op 18 juli 1914. Ze is getrouwd met Jan van Lissum en dat is 'uiteraard' dan ook degene die aangifte komt doen van haar overlijden. De man moet kapot geweest zijn van haar overlijden, mogen we veronderstellen, maar was toch al in staat om op dezelfde dag dat ze overlijdt, weliswaar om 03:00 ‘s morgens, al aangifte te komen doen.
Het is daarom toch verbazingwekkend dat diezelfde Jan van Lissum op de daaropvolgende akte van overlijden, die van Antonius Lambertus de Jong (▲), net als Maria Stensen ook in Dreumel overleden op 17 juni 1914 (maar vele uren later), nota bene wordt opgevoerd als tweede getuige. Aan de ondertekening van Jan van Lissum kun je goed zien dat het om dezelfde persoon gaat. Ik kan zoiets niet begrijpen. U?
Ik heb al eens een lang verhaal geheel gewijd aan nog iets –voor mij- geheel onbegrijpenlijks. Namelijk dat een getuige op de ene akte, in dit geval Antonie de Jong, die eerst getuigt op de overlijdensakte van Maria Stensen, plotseling de aangever is op de direct daaropvolgende akte, namelijk om het overlijden van zijn zoon wettelijk te laten vast leggen.
Hij, Antonie de Jong, is vele voorafgaande akten géén getuige, noch aangever, en ook op alle daaropvolgende akten wederom beide niet. Ik begrijp er nog steeds niets van hoe dit zo kon (geregeld worden?). Toeval? Kan bijna niet!
Maria de Leeuw overlijdt in Appeltern op 26 oktober 1914. Of dan haar 3 kinderen, waarvan er (in 1914 nog) geen Dreumelse akten van overlijden zijn, nog van een lang leven hebben mogen genieten, zullen eventueel de akten van overlijden nà 1914 nog uitwijzen. Tien kinderen heeft ze, samen met haar man Hendricus Smits, moeten begraven, sinds hun huwelijk op 6 februari 1866. De overtreffende trap van triest!
(Jean Théodore Marie van den Heuy)
En zo sluit onze gemeentelijk secretaris het register weer officieel af. Geen enkel signaal overigens dat hij eigenlijk twee registers afsluit. Eentje die in het gemeentelijk archief zal blijven (opdat er op elk nakomend moment teksten in de marges van akten bij geschreven kunnen worden, als daar noodzaak voor is). En een tweede register, als het goed is een identiek register als het eerste, wordt naar de Staat der Nederlanden verzonden, opdat aldaar (Den Haag) geheel Nederland omvattende statistieken kunnen worden samengesteld.
Ik ga er klakkeloos van uit dat eventuele latere bijschrijvingen (b.v. van een echtscheiding, of een aanpassing van de naam van een persoon, of een alsnog gesloten huwelijk, waarbij voorhuwelijkse kinderen werden erkend, etc.) in het gemeentelijke register, ook hun wegen weer vonden naar het landelijke register, zodat die twee registers in de pas konden blijven lopen.
Waar de secretaris niet aan gedacht heeft, of wellicht zijn ze verloren gegaan tussen 1914 en nu, is aan de alfabetisch tafel, die aan het slot van een register ‘altijd’ (dus niet) een mooi overzicht bood over de verscheiden akten. Ook dit jaar heb ik me daar dus zelf mee bezig gehouden en het klopt gelukkig als een zwerende vinger, alle optelsommetjes, culminerend in ‘mijn’ alfabetische tafel.
20-07-2017 : Het moment is weer aangebroken ... dat alles hierboven aanstonds eerst uitvoerig gecontroleerd gaat worden, fouten gecorrigeerd worden, teksten geheel of gedeeltelijk weg gehaald of juist nog of toch toegevoegd worden ... waarna 't een en ander weer de openbaarheid in gepubliceerd kan worden.
Ik zal vervolgens niet direct verder gaan met 1915, maar eerst mijn Access Database proberen bij te werken en alle hyperlinks aan te brengen waar dat sinds halfweg 1912 al niet meer lukte. Op hoop van zegen, al ben ik geen al te groot voorstander van deze te vaak geheel verkeerd gebruikte uitdrukking.